#165 Mariusz Czubaj. Niezbyt krótka rozmowa o „Krótkim pożegnaniu”

Odcinek #165, w którym z Mariuszem Czubajem rozmawiamy w Warszawie o tym ile jest Czubaja w jego nowej  P jak powieści „Krótkie pożegnanie”.


Wychodzi nam na początku, że pisarz to nie postać co ma kręgosłup z rurek PCV.

Pytam Mariusza, czy nie boi się dezaktualizacji W jak wątków w swojej prozie?

Pojawia się D jak dzienniczek do zapisów ciśnienia. Jest sympatia do tego, co ludzie potrafią stworzyć. Bo do samych ludzi to już mniej.

I w końcu jest B jak bohater powieść, czyli B jak Błażej, któremu bliska jest kultura A ja analogowa.  Przy postaci tej stawiamy pytania o U jak ucieczki, I jak imperatyw i ironię. Wypływa nam w rozmowie T jak tajemnica śmierci siostry Błażeja.

Zastanawiamy się, czy literatura jest od tego, by wszystko wyjaśniać i co można zostawić czytelnikowi do wyjaśniania, D jak dopełnienia. I jest jeszcze jedno D - jak domysły.

Sprawdzamy Mariuszowi Czubajowi pisarskie LP czyli linie papilarne. I czy da się pracować w owocowe czwartki, czy się nie godzi? - to dopiero jest pytanie. 

Na koniec gapimy się W jak winylową płytę- jak się kręci, kręci się, kręci.


Partnerem tego odcinka jest Audioteka- Dobrze opowiedziane historie.