Agata Romaniuk "Proste równoległe”

"Jako nastolatka przeczytałam wywiad z Kają Danczowską, wybitną polską skrzypaczką. Opowiadała, że jej życie jest życiem człowieka z porcelany: że nie kroi sama chleba, nie jeździ na rowerze, nie nosi nic ciężkiego, bo musi chronić swoje dłonie. Zafascynowało mnie to, ten człowiek z porcelany w nieporcelanowym, kanciastym świecie. Nosiłam tę fascynację w sobie przez lata" - tak o długich początkach pracy nad powieścią "Proste równoległe” opowiada jej autorka Agata Romaniuk. Polska, połowa lat 80. XX w. Młodziutka Marta Rychter podczas wakacji spędzanych z rodzicami poznaje nad morzem enigmatyczną Wandę Krajewską, najwybitniejszą polską skrzypaczkę. Wanda od lat odmawia występów, nikt nie wie dlaczego, choć plotkami żyje cała muzyczna Warszawa. Czy to prawda, że była kochanką wiceministra kultury i pupilką władzy? A może pije i w pewexie odkładają dla niej najlepsze koniaki, po które wieczorami wysyła męża? Marta zostaje jedyną uczennicą, a zarazem powierniczką starszej o pokolenie Wandy. Próbuje odtworzyć powikłaną historię jej życia, miłości oraz stale towarzyszącego Krajewskiej poczucia straty. Chłonie muzyczną wrażliwość swojej nauczycielki, ale zaczyna rozumieć, że nie może iść po jej śladach. Żeby ocalić swoją niezależność, będzie musiała zrezygnować z lojalności. Tylko w ten sposób zdoła dotrzymać Wandzie kroku. Na podcast zaprasza Michał Nogaś. Kolejne odcinki w cyklu "Książki. Magazyn do słuchania" w każdą sobotę. Do usłyszenia! Więcej podcastów na https://wyborcza.pl/podcast