Hoe de evolutie zeeslangen hun kleurenzicht teruggaf

Het komt regelmatig voor dat de evolutie iets wijzigt aan de lichtgevoelige receptoren die een grote rol spelen bij het zicht van een dier. Meestal gaat het dan om een verlies van genen die verantwoordelijk zijn voor deze receptoren.   Zo kan een soort bijvoorbeeld sommige kleuren minder goed zien, of zelfs helemaal niet meer. Veel zeldzamer is het wanneer juist nieuwe receptoren ontstaan. Eén keer eerder is dit gezien, bij een Zuid-Amerikaanse slang. In nieuw onderzoek voegen ze daar een tweede soort aan toe: de ringvormige zeeslang. Ook daarbij vond deze opmerkelijke ontwikkeling plaats.   Het dier leeft in wateren rond Australië en Azië en het lijkt erop dat het een uitgebreid palet aan kleuren kan zien, terwijl zijn voorouders die mogelijkheid juist waren kwijtgeraakt.   Om hierachter te komen hebben de onderzoekers de optische genen van vijf verschillende slangensoorten onderzocht. Enkele vroege slangen raakten sommige optische genen kwijt omdat ze een tijdlang veel onder de grond leefden. Deze slangen konden daardoor alleen nog maar heel beperkt kleur zien. Sommige van hun nakomelingen leven nu echter in veel lichtere omgevingen. Waarbij er zelfs soorten zijn die van het land, naar de zee zijn verplaatst.   Het lijkt erop dat de ringvormige zeeslang twee nieuwe genen heeft ontwikkeld in vergelijking met vroege voorouders, omdat ook deze slang in een andere omgeving terechtkwam. Namelijk de oceanen, waarin het zin kan hebben om tussen alle rondzwemmende vissen, mogelijke partners, vijanden en koraalsoorten onderscheid te kunnen maken tussen kleuren. Waarschijnlijk zien ze kleuren nu ongeveer evengoed als een mens.   Dat maakt ze heel anders dan veel andere dieren, zoals vleermuizen, dolfijnen en walvissen, die juist zicht-genen zijn verloren door verandering in leefomgeving. Lees hier meer over het onderzoek: Sea snakes may have evolved to see colors again.See omnystudio.com/listener for privacy information.