Megalodon toch geen snelle zwemmer, maar wel een hele hongerige

Bijna overal ter wereld kwam hij voor, de 3,6 miljoen jaar geleden uitgestorven reuzenhaai megalodon. Gigantisch veel weten we niet over de enorme haaiensoort, want onderzoekers hebben weinig bruikbare fossielen om mee te werken. Een paar tanden, wat wervels. Veel is het niet.   Toch zijn er zeker wat ideeën. Over zijn grootte – gedacht wordt dat hij wel 20 meter lang kon worden, leefomgeving en zelfs zwemsnelheid. Over dat laatste denken onderzoekers nu nieuwe informatie te hebben, op basis van kleine schubben niet groter dan zandkorrels die zijn gevonden. Het idee was lang dat megalodon een snelle zwemmer was, maar toen de onderzoekers de schubben bestudeerden zagen ze dat die niet de juiste vorm hadden voor een snelle zwemmer. De haai was waarschijnlijk - met zo'n 2 kilometer per uur - eerder een vrij langzame cruiser, die af en toe een sprintje trok om een snackie te vangen.   Nou is een andere gedachte dat de haai - in ieder geval gedeeltelijk - warmbloedig was. Recente onderzoeken naar tandglazuur laten dat zien. Dit zou zelfs één van de redenen kunnen zijn waarom het dier is uitgestorven. Maar hoe verbruikte de haai dat hoge niveau van metabolische warmte, zonder snel te zwemmen? Zou het kunnen dat het voor iets anders werd gebruikt? Dat moet volgens de onderzoekers het geval zijn geweest. Megalodon was waarschijnlijk zo gigantisch en gedeeltelijk warmbloedig omdat gigantische hoeveelheden eten verwerkt moesten worden, maar niet omdat hij enorme snelheden moest halen. Lees hier meer: Tiny scales reveal megalodon was not as fast as believed, but it had a mega-appetite explaining its gigantism. See omnystudio.com/listener for privacy information.